Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қажыңқы — сын. Қ а ж ы ғ а н , қалжыраған, шаршаған. Ұзақ жолдан титықтаған кәрі кісінің қ а ж ы ң қ ы даусы (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 190). Ойылған тесіктен бір сәтке әуестене қараған бірдіекілі әйелдердің қ а ж ы ң қ ы жүздері көрінді де, қайтадан жоқ болды … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаршағандық — зат. Болдырғандық, титықтағандық, қалжырағандық. Жалпы өзінің болмыс бітімінде сырт көз бірден аңғаратындай ш а р ш а ғ а н д ы қ т ы ң, болмаса қажығандықтың табы мұндалап тұр (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 256). Оның түрінде ш а р ш а ғ а н д ы қ т… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қажыс — зат. сөйл. Қажығандық, шаршағандық, болдырғандық. Сонда сіз олардың ажарынан өзгеше нардай шаршастың, әрі қ а ж ы с т ы ң табын байқар ма едіңіз (О.Бөкеев, Үркер, 41). Ол қатты қ а ж ы с п е н, мысы құрып, үлкен көк тастың үстіне отыра кетті (Бұл … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ерғаштылық — зат. Ерғашты болғандық, қажығандық. Байырғы нәсібіне тиісі жоқ жәйттерге келгенде де ол е р ғ а ш т ы л ы қ көрсетпей көзім қанттады (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз, 125) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
